jeśli świat zrobi ze mnie dziwkę, ja zrobię z niego burdel.

adi.

Audrey Haverhill.
- Chyba cię posrało, że pojadę do tego czterdziestoletniego faceta, który śmie nazywać się moim ojcem, i który przez te kilkanaście lat nie zamienił ze mną żadnego słowa. NIE! Słyszysz?! Zostaw moje ciuchy do jasnej cholery! Maaamo, błagam. Tylko nie ten, który przeżywa kryzys wieku średniego. - nie. Te błagania nie zadziałały na matkę Audrey, która jak głucha pakowała swoją córeczkę do wielkiej czerwonej walizki. Nawet nie wiedziała jak to się stało, że wręczyła jej bilet w dłonie, tłumacząc, że wszystko skończy się dobrze.
- Dzięki, że ze mną lecisz. Bez ciebie chyba bym całkiem się tam posrała z nudów. Jestem twoją dłużniczką.- tak. Na szczęście nie musiała się martwić tak na całego, skoro jej najlepszy przyjaciel zgodził się lecieć z nią, aby wspierać ją na tyle ile tylko mógł przed ojcem-gejem, który o wychowaniu dzieci wiedział tyle, co Audrey o tym jak być grzeczną dziewczynką.
Ceni sobie ludzi, którzy dążą do celu, znając konsekwencje swoich czynów. Akceptuje każdego, oprócz swojego ojca, który opuścił ją i jej matkę, uciekając do Europy z dwudziestoletnim modelem. Nieco zachrypnięty głos. Wychudzone ciało. Odstające żebra. Zamglone spojrzenie.
Samolot 815. To ich wina. Nienawidzę ICH.